Το κτίριο της Νότιας Κόρδας καταλαμβάνει το νοτιότερο άκρο του μοναστηριακού συγκροτήματος, κατασκευάστηκε το 18ο αιώνα μ.Χ. και στεγάζει χώρους διαβίωσης μοναχών. Η κατασκευαστική δομή του παρουσιάζει αρκετά στοιχεία της τυπικής αγιορείτικης αρχιτεκτονικής, καθώς αποτελείται από περιμετρική φέρουσα λιθοδομή και ξυλόπηκτες τοιχοποιίες ως εσωτερικά χωρίσματα. Ταυτόχρονα, παρατηρούνται αρκετές μεταγενέστερες προσθήκες όπως το τριώροφο σαχνισί της νότιας όψης, το οποίο έχει οριζόντιο φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα, και η επιστέγαση της ξύλινης στέγης από γαλλικά κεραμίδια.

 

Σκοπός της μελέτης αποκατάστασης είναι η αντιμετώπιση της παθολογίας που εμφανίζει το κτίριο, τόσο λόγω των κατασκευαστικών προβλημάτων που επιφέρει η γήρανση των υλικών και η έκθεσή τους σε έντονες περιβαλλοντικές συνθήκες, όσο και των λειτουργικών ζητημάτων που προκύπτουν από την εσωτερική διαρρύθμιση και τη στενότητα χώρου.

Η μελέτη που εφαρμόζεται αφορά σε εργασίες αποκατάστασης του στατικού φορέα του νότιου σαχνισιού και στην αναδιάταξη των χώρων για τη βέλτιστη διαβίωση των μοναχών. Συγκεκριμένα, καθαιρέθηκε ο φέρων οργανισμός του σαχνισιού με τη μέθοδο της αδιατάρακτης κοπής, οι εσωτερικοί τσατμαδότοιχοι και τα ξύλινα δάπεδα. Ενισχύθηκε η νότια φέρουσα λιθοδομή της πτέρυγας και ανακατασκευάστηκαν τμήματά της. Προβλέπεται να κατασκευαστούν εκ νέου τα ξύλινα δάπεδα, οι τσατμαδότοιχοι σε νέες προβλεπόμενες θέσεις, και η ξυλοκατασκευή της στέγης.